Dion Malone heeft geen spijt van overgang naar Azerbeidzjan: ‘Ik mis wel mijn kinderen’

Na vijf seizoenen ADO Den Haag vertrok Dion Malone afgelopen zomer naar het Azerbeidzjaanse Qabala. De middenvelder verkoos het buitenlandse avontuur boven een langer verblijf in Den Haag. ‘Tot nu toe heb ik geen spijt. Ik mis wel mijn kinderen. Ik merk met name dat mijn dochter van vier het lastig vindt. Misschien moet ik eerdaags voor het geluk van mijn kinderen kiezen, maar dat is nog niet aan de orde’, zegt Malone vier maanden na zijn vertrek uit Nederland.

Hoe gaat het met je?
‘Het gaat wel goed. In het begin was het wennen. Ik leefde in een hotel, was veel onderweg vanwege Europees voetbal. Maar ik heb sinds twee maanden een eigen huis sinds. Ik woon in Baku. De club zit in Qabala, dat is drie uur verderop. De club heeft vorig jaar besloten om in Baku te gaan wonen. Met wedstrijden reizen we kort voor de wedstrijd naar Qabala.’

‘Het is wel grappig. Thuiswedstrijden voelen als uitwedstrijden. Ik woon op dit moment alleen in Azerbeidzjan. In het begin dacht ik: hoe ga ik dit volhouden? Maar op een gegeven moment heb ik mijn draai gevonden. Ze spreken hier Russisch en gebrekkig Engels. Ik trek veel op met wat Franse en Schotse voetballers. En natuurlijk Dave Bulthuis (ex-FC Utrecht, red.), die was ik bijna vergeten.’

Bevalt het in Azerbeidzjan?
‘Voor ik naar Azerbeidzjan ging, heb ik gebeld met Lorenzo Ebecilio, Rydell Poepon en Ruben Schaken. Zij hebben ook in Azerbeidzjan gevoetbald. Ik sprak met name over Baku en hoorde goede verhalen. Het is een veilige stad met veel restaurantjes en winkels. Het bevalt prima. De stad ondergaat een soort metamorfose. Het wordt steeds westelijker. Ik rijd zelf niet in een auto. Het verkeer is anders dan bij ons. Ik kies er bewust voor om met de taxi te gaan. Of ik dezelfde taxi als Eljero Elia heb? Haha, nee. Ik doe het met de reguliere taxi’s.’

 

‘Haha, ik tel de supporters niet, maar de stadions zitten inderdaad niet vol Dion Malone – Speler FK Qabala

Hoe leeft het voetbal daar?
‘Minder dan in Nederland. Voetbal is niet de nummer 1-sport. Worstelen en boksen zijn hier populair, maar dat wist ik van te voren. Hadden die Nederlandse jongens mij verteld.’

Kan je normaal over straat?
‘Ja, dat wel. Ik heb twee of drie keer meegemaakt dat mensen op de foto willen. Dat had ik in Nederland ook.’

Ik zag dat jullie eind september, in een thuiswedstrijd tegen Kapuz, slechts 175 toeschouwers hadden?
‘Haha, ik tel ze niet, maar het zit inderdaad niet vol. In de topper tegen Qarabag was het ook niet druk. Ze proberen de sport wel groter te maken. In de Europa League was het anders. De bezetting was toen goed, omdat er dan een Europese club komt.’

De Azerbeidzjaanse competitie is acht speelronden oud. Alleen in speelronde 1 en 2 kwam je niet in actie. Inmiddels onomstreden?
‘Onomstreden wil ik niet zeggen. Je hebt hier een regel dat je met maar zes buitenlandse jongens mag spelen. We hebben er nu twaalf. Soms schuift de trainer daar mee. Ik pak gelukkig mijn wedstrijden mee. Het niveau is wel hoog, maar heel anders dan wij gewend zijn. Individueel zijn er goede voetballers, met goede techniek, maar de stijl is heel anders. In Europa is het heel geduldig, hier gaat alles op en neer. Dat ben ik niet gewend, maar het is niet zo dat ik de trainingen met twee vingers in mijn neus mee doe. Of ik qua lengte tot de groteren behoor? Het zijn veelal kleine behendige spelers. De keepers zijn wel langer, maar verder valt het allemaal wel mee. Tom Beugelsdijk zou er met kop en schouders bovenuit steken, haha.’

 

‘Je zit in Azerbeidzjan, omdat het beter betaalt en omdat je een uitdaging zoekt Dion Malone – Speler FK Qabala

Er spelen twee Nederlanders in de Azerbeidzjaanse competitie: jij en Dave Bulthuis. Ik las laatst in een interview met hem dat hij het liefst weg wil daar. Geldt dat voor jou ook?
‘Dave en ik zijn Nederlanders, dus we praten veel met elkaar. Je zit in Azerbeidzjan omdat het beter betaalt en omdat je een uitdaging zoekt. Natuurlijk heb je dingen die je mist, maar het is een bewuste keuze geweest.’

Wat mis je?
In Nederland is alles heel snel geregeld. Je hoeft nergens achteraan. De stadions in Nederland zitten niet tot de nok toe vol, maar er is wel sfeer. Dat is in Azerbeidzjan niet het geval, maar dat wist ik. Had Ruben al gezegd. Daarnaast spreekt bijna niemand Engels. Ik kan dus zeggen dat ik redelijk voorbereid ben aangekomen. Ik neem het zoals het is. Je hoort vaak dat clubs daar niet betalen, maar daar heb ik geen last van. Ze betalen netjes en verder geniet ik van het leven.’

Zit je dan de hele dag bij Dave Bulthuis op de bank?
‘We zien elkaar vaak. Hij kan niet koken, ik ook niet, dus we eten vaak buiten de deur. Hij is een beetje mijn broer geworden. Ik woon in het centrum, hij er net buiten, maar met de taxi is het vijf minuten.’

Kom je nog vaak in Nederland?
‘Als er een interlandbreak is, krijgen wij wat dagen vrij. Dan ben ik in Nederland, maar dat is niet zo lang. Straks met kerst krijgen we wat langer vrij. De kortste vlucht is zeven uur, alleen heb je altijd een tussenstop in Istanbul. Familie of vrienden invliegen is niet makkelijk. Ze moeten er echt even tijd voor vrij maken.’

 

Misschien moet ik eerdaags voor het geluk van mijn kinderen kiezen, maar dat is nu nog niet aan de orde Dion Malone – Speler FK Qabala

Geen spijt?
‘Tot nu toe heb ik geen spijt. Met een aantal zaken is het wennen. Ik zit er nu een tijdje en het gaat goed. Het helpt ook dat ik wedstrijden speel. Wat ik wel moeilijk vind, is dat ik mijn kinderen minder zie. Ik mis ze. Ik ben volwassen en kan er goed mee omgaan, maar ik merk aan mijn dochter van vier jaar oud dat ze het soms lastig vind. Ik moet dat nu aankijken. Misschien moet ik eerdaags voor het geluk van mijn kinderen kiezen, maar dat is nu nog niet aan de orde. Dat zou voor mij de enige reden zijn om terug te gaan. Mijn zoontje is een jaar oud, dus die communiceert nog niet. Ik hou dat in de gaten.’

Je hebt getekend voor twee seizoenen. Is voetballen in het buitenland wat je ervan verwacht had?
‘Ja en nee. Ja, omdat ik altijd benieuwd ben geweest naar de verhalen. Je staat er alleen voor, hoe ga je dat trekken? Ik denk dat ik daar goed mee omga. Nee, omdat je toch het vertrouwde mist, zeker qua speelstijl. Hierna terug naar Nederland? Nee, ik vind ook andere competities interessant. Zoals de MLS (Verenigde Staten, red.). Ik kijk ook naar Noorwegen, dat vind ik een mooie competitie. Ik vind het interessant om meer van de wereld te zien.’

Volg je ADO Den Haag nog?
‘Ja, maar wel minder. Alles van ADO probeer ik wel te volgen. Via internet. Ik heb ADO tegen Excelsior live gezien. Ik heb zo’n kastje waar je alles mee kan zien. Ik heb ook geregeld contact met Fons Groenendijk (ADO-trainer, red.) via berichtjes.’

Tot slot, wat is je doel dit seizoen?
‘Europees voetbal halen en kampioen worden. Qarabag staat aan kop. Dit weekend spelen wij tegen hen. Dan moeten we winnen. Als we Europees voetbal halen, dan zet je het voetbal in Azerbeidzjan op de kaart. We vertrekken morgen naar Qabala en spelen zondag de topper.’