Suently Alberto (21) maakte begin oktober zijn debuut in het elftal van Curaçao. Hij speelde negentig minuten en werd uitgeroepen tot Man of the Match. Een terugblik.
Op 10 oktober maakte je je debuut in het elftal van Curaçao. Hoe was dat?
“Het was een mooie ervaring. Heel leuk om mee te maken. We speelden tegen Qatar. Ik was de jongste van het team, maar mocht wel meteen de volle negentig minuten spelen.
Het ging beter dan ik had verwacht. Ik was ook niet echt nerveus. Voor de wedstrijd voelde ik een beetje spanning, maar ik zat in no time in mijn eigen ritme. We hebben de wedstrijd gewonnen met 1-2. Wat het extra leuk maakte, was dat ik volgens de Antilliaanse bond de Man of the Match was. Ja, het ging gewoon goed. Ik was blij.”
Wat betekent dit voor jouw interlandcarrière?
“Tot dan toe speelde ik altijd voor teams van Oranje. Omdat dit een oefenwedstrijd was, zou ik nog mogen switchen, maar ik heb al voor Curaçao gekozen. Hier zit ik bij de eerste selectie. Daarbij is het natuurlijk ook het land van mijn ouders. Ik ben zelf geboren en opgegroeid in Rotterdam. Ik was hiervoor twee keer op Curaçao geweest. De laatste keer toen ik elf jaar was. Ik kan me daar niet zoveel meer van herinneren.”
Het is natuurlijk wel een eindje vliegen. Is dat niet zwaar?
Ik heb er geen last van. Als je alleen maar voor de wedstrijd heen en weer zou vliegen, zou je misschien uit je ritme raken, maar met de voorbereiding erbij ben je al gauw zes dagen onderweg. Ik vind het ook fijn om me even op iets anders te focussen. Even andere mensen om je heen, een ander team, andere druk. Dat is goed op zijn tijd.”
Sinds augustus dit jaar speel je bij NEC. Waarom heb je voor die club gekozen?
“Ik speelde al drie jaar bij Jong PSV en het zag er niet naar uit dat ik snel het eerste zou halen. Het was tijd voor een nieuwe stap. Ik ben blij dat ik bij NEC kan spelen. Een andere club waar ik zelf ook volwassen ga worden. Tot nu toe heb ik nog niet veel gespeeld. Ik ben dan ook wat later binnen gekomen. Als ik mijn kans krijg dan pak ik die met beide handen aan. Ik heb een contract voor drie jaar. Daar spreekt vertrouwen uit.
Sinds een paar weken woon ik ook op mezelf in Nijmegen. Dat gaat prima. Al moet je er wel even aan wennen dat je voor jezelf moet koken en wassen. Dat was voor mij ook een belangrijke reden om uit Eindhoven te vertrekken. Het is tijd om een grote jongen te worden.”
Hoe kijk je naar de toekomst?
“Ik kijk niet te ver vooruit. Ik wil eerst basisspeler worden van NEC en daar belangrijk worden. Dan kijk ik weer verder. Ik bekijk mijn carrière stap voor stap. John helpt me daarbij. Hij geeft me goede adviezen, maar uiteindelijk maak ik zelf de beslissing.”